/Edward Wóltański
Aktualności27 stycznia 2010

Edward Wóltański

We wtorek, 26 stycznia 2010 na uroczystej Sesji Rady Miejskiej Lubina, nasz zasłużony woJOWnik i przyjaciel, członek Zarządu Stowarzyszenia na rzecz Zmiany Systemu Wyborczego "JOW", Edward Wóltański został uhonorowany Nagrodą Miasta Lubina 2009. Kolejni mówcy przedstawiali zasługi Edwarda Wóltańskiego dla społeczności miejskiej, jego wielkie zaangażowanie i pracę. W imieniu Ruchu  Obywatelskiego na rzecz JOW wystąpił prof. Jerzy Przystawa.

Gratulujemy i życzymy dalszych sukcesów i wszystkiego najlepszego.

Edward Wóltański –  ur. 13.12.1953 w Kraśniku Fabrycznym

Ukończył Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych w Lublinie (1973 r.). Absolwent Studium Społecznej Nauki Kościoła. Od 1974 r. pracował w Zakładach Górniczych "Rudna" w Polkowicach – jako plastyk. Inicjator stworzenia radiowęzła zakładowego (1975 r.). Twórca grupy plastyków "Profil", organizator licznych plenerów, wystaw i konkursów i giełd z dochodami przeznaczonymi na książeczki mieszkaniowe dla wychowanków domów dziecka. W swojej pracowni prowadził także zajęcia plastyczne dla młodzieży i stworzył bibliotekę wydawnictw bezdebitowych. Nawiązał kontakt z opozycjonistami na KUL-u, skąd przywoził materiały i książki Karola Wojtyły (Jana Pawła II) oraz pierwsze wydawnictwa podziemne: "Głos", "Bratniak", "Robotnik", "Rolnik", "Biuletyn Dolnośląski". Do Lubina ducha strajków przywiózł, ze swoich rodzinnych stron, już w lipcu 1980 r. Po sierpniu 1980 r. współorganizował NSZZ "S" oraz Radio Solidarność w ZG "Rudna". Delegat na Wojewódzki Zjazd NSZZ "Solidarność".

13 XII 1981 – czł. Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego w ZG "Rudna" – prowadził nasłuch radiowy, odpowiadał za informację i oprawę zewnętrzną protestu. Po rozbiciu strajku ukrywając się podjął się zadania: połączyć i znaleźć lokum dla ludzi z komitetu strajkowego Lubina, Polkowic i Głogowa oraz nawiązania kontaktu z Legnicą i Wrocławiem. Jego pracownia była miejscem spotkań opozycji, produkcji ulotek, grafik, nielegalnej prasy transparentów itp. Kolportował pierwsze ulotki MKS oraz prasę i literaturę podziemia.  

Aresztowany 28 XII 1981 – za organizację i kierowanie strajkiem w ZG "Rudna"; 24 II 1982 skazany na 1,5 roku więzienia w zawieszeniu na 3 lata oraz 15 tysięcy złotych grzywny. Po wyjściu z więzienia organizuje pomoc rodzinom represjonowanych i osadzonych w ośrodkach odosobnienia. Nawiązuje kontakt z rodziną Ozimków we Francji, którzy sprzedawali tam m.in. jego prace plastyczne pozyskując w ten sposób fundusze na zakup produktów spożywczych dla potrzebujących rodzin i pomoc prawną dla aresztowanych. W swojej pracowni stworzył punkt rozdziału paczek pozyskanych przez siebie oraz z Kurii Wrocławskiej. Od 28 VIII 1982 poszukiwany listem gończym. Po rozruchach w Lubinie jako pierwszy dotarł z pomocą do wdów po poległych i rodzin rannych kolegów. Internowany od 6 IX 1982 do 14 XII 1982 w Nysie, Strzelinie i Grodkowie. Po wyjściu na wolność podjął ponownie działalność podziemną. Wykonał tysiące odbitek zdjęć przedstawiających Zbrodnię Lubińską. Wyrok 30 XII 1982 – kara 1 roku pozbawienia wolności w zawieszeniu na 3 lata. Na początku 1983 r. poznał i zaprzyjaźnił się z ks. Jerzym Popiełuszką, do którego co miesiąc przyjeżdżał do Warszawy na msze za ojczyznę propagując własnoręcznie wykonane transparenty z napisami (np. "Solidarność Lubin"). Aresztowany ponownie od 23 IV 1983 do 24 VI 1983 (sprawa umorzona 25 X 1983 r.). W latach 1982-84 reprezentant Zagłębia Miedziowego w Arcybiskupim Komitecie Charytatywnym. W latach 1982-1989 sprowadzał do Lubina prasę z różnych regionów Polski (m.in. "Tygodnik Stanu Wojennego", "Tygodnik Mazowsze", "Z Dnia na Dzień", "Solidarność Walcząca"). Od 1983 r. związany z Solidarnością Walczącą, którą organizował i kierował w Lubinie. Współredaktor i wydawca "Gazety Lubińskiej". Stworzył jedno z największych archiwów "Solidarności" regionu. Współzałożyciel Duszpasterstwa Ludzi Pracy przy parafii M. M. Kolbe w Lubinie, któremu przewodniczy przez cały okres działalności. Organizator pielgrzymek ludzi pracy na Jasną Górę i na spotkania w kraju z Janem Pawłem II oraz pielgrzymek ekologicznych do Grodowca. Organizator licznych spotkań z ludźmi opozycji, świata kultury i sztuki oraz mszy za ojczyznę. Pod koniec lat 80 współorganizator i aktywny uczestnik: Stowarzyszenia na rzecz Przeprowadzenia Demokratycznych Wyborów w NSZZ "Solidarność", Towarzystwa Pamięci Ofiar Lubina 1982, Tygodni Kultury Chrześcijańskiej. Przeciwnik "Okrągłego Stołu". Po 1989 r. działa w Ruchu Obywatelskim na rzecz Jednomandatowych Okręgów Wyborczych, współzałożyciel: Stowarzyszenia SW, Niepodległościowej Partii "Solidarność", Stowarzyszenia Dolny Śląsk i Stowarzyszenia Dolnośląska Inicjatywa Historyczna. Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Zorganizował w Lubinie i Legnicy szereg spotkań i konferencji JOW. Na Walnym Zgromadzeniu Stowarzyszenia na rzecz Zmiany Systemu Wyborczego "Jednomandatowe Okręgi Wyborcze" wybrany członkiem Zarządu.

982 wyświetlen

Podobne wpisy