Zmiana ustroju państwa i wolne wybory do Sejmu
* Zmiana ustroju państwa i przywrócenie go polskim obywatelom, dzięki wprowadzeniu wyborów do Sejmu w 460 jednomandatowych okręgach wyborczych, o równej liczbie uprawnionych do głosowania obywateli, z równym limitem wydatków finansowych, z równą dla wszystkich uprawnionych obywateli swobodą kandydowania, gdzie posłem zostaje zdobywca największej liczby głosów w jednej turze wyborczej oraz jawnością liczenia głosów. Zlikwiduje to obecny ustrój partyjnej oligarchii wyborczej i umożliwi przeprowadzenie pierwszych w pełni wolnych wyborów do Sejmu.
Budowa państwa republikańskiego
* Wprowadzenie wyborczej ordynacji jednomandatowej we wszystkich wyborach przedstawicielskich w kraju, od Sejmu po samorządy terytorialne, co stworzy podstawy nowego ustroju politycznego demokracji republikańskiej.
* Wprowadzenie obligatoryjności ogłaszania przez Sejm referendów, jeśli pod wnioskiem o referendum podpisze się co najmniej 0,5 mln uprawnionych wyborców oraz ważnością referendum bez względu na frekwencję, z wyjątkiem pytań o zmianę Konstytucji i ograniczenie suwerenności polskiego państwa.
* Ograniczenie kompetencji Trybunału Konstytucyjnego tak, aby stał się on organem obrony konstytucyjnych praw i wolności obywatelskich, a przestał być partyjnie mianowaną trzecią izbą ustawodawczą, ingerującą w proces ustawodawczy.
* Zwiększanie wolności działania obywateli oraz ich własności, wszędzie tam gdzie to jest możliwe.
* Przeciwstawianie się wszelkim grabieżczym praktykom instytucji i grup społecznych, tak krajowych, jak i zagranicznych, wobec polskich obywateli.
* Ustanowienia społecznej kontroli nad działalnością wymiaru sprawiedliwości.
* Odbiurokratyzowanie państwa wraz z redukcją zatrudnienia administracji publicznej.
* Przeprowadzenie przeglądu wydanych od 1989 roku ustaw, z których jedna trzecia realizuje interesy zorganizowanych grup nacisku, głównie administracji publicznej i grup zawodowych tego sektora, ponad 40 proc. ogranicza wolność gospodarczą, a dwie trzecie generuje koszty dla finansów publicznych.
* Odpartyjnienie mediów publicznych i ograniczenie udziału kapitału zagranicznego w mediach prywatnych do górnej granicy 1/3.
Odbudowa suwerenności ekonomicznej państwa
* Zachowanie suwerenności walutowej w postaci posiadania własnego pieniądza narodowego, złotego polskiego.
* Wystąpienie z paktu fiskalnego Unii Europejskiej.
* Stałe wzmacnianie polskiej własności gospodarczej, tak prywatnej, jak i publicznej. Wzmocnienie większościowej pozycji właścicielskiej państwa we wszystkich strategicznych przedsiębiorstwach i odzyskanie jej tam, gdzie państwo ją utraciło.
* Zablokowanie drenażu ekonomicznego Polski w postaci ukrytego transferowania za granicę zysków i dochodów z tytułu zagranicznej własności.
* Utworzenie dwóch dużych ogólnokrajowych banków polskich i tworzenie banków municypalnych w regionach i miastach.
* Stała redukcja zadłużenie zagranicznego, które przekroczyło 290 mld euro i grozi katastrofą finansową państwa.
* Przygotowanie Narodowego Banku Polskiego do przejęcia zadłużenia rządu i samorządów oraz ich obsługi na wypadek chaosu na globalnych rynkach finansowych i deflacji długów zagranicznych i wewnętrznych, w tym przygotowanie niezbędnych konstytucyjnych i traktatowych zmian prawnych.
* Oparcie elektroenergetyki na rodzimych zasobach węgla kamiennego i brunatnego oraz głęboka reorganizacja i konsolidacji wydobycia, dystrybucji i handlu oraz finansowania górnictwo węgla kamiennego wraz z utworzeniem Banku Górniczego.
* Rozpoczęcie renegocjacji drugiego pakietu klimatycznego UE, przede wszystkim w celu likwidacji zapisu o stopniowym zmniejszaniu puli darmowych uprawnień do emisji CO2 oraz przygotowanie procedur do całkowitego zawieszenia przez Polskę uczestnictwa w pakcie klimatycznym UE.
Rozwój innowacyjnej gospodarki opartej na pracy i wzroście zatrudnienia
* Selektywna polityka przemysłowa państwa wspierająca rozwój najnowocześniejszych sektorów produkcji i kreatywna rola państwa w inicjowaniu, koordynowaniu i współfinansowaniu innowacyjnej reindustrializacji Polski.
* Tworzenie publiczno-prywatnych konsorcjów przemysłowych, których zadaniem będzie budowa holdingów i koncernów zdolnych do skutecznej konkurencji ekonomicznej na światowych rynkach, co dotyczyć będzie przede wszystkim najbardziej innowacyjnych branż przemysłowych.
* Odbudowa polskiego przemysłu stoczniowego i konsolidacja polskiego przemysłu farmaceutycznego.
* Aktywna polityka ekonomiczna przeciwdziałania importowi bezrobocia poprzez zlikwidowanie deficytów w handlu zagranicznym.
* Włączenie władz samorządowych gmin, powiatów i województw w rozwój innowacyjnej gospodarki opartej na pracy i wzroście zatrudnienia wraz z budową sieci instytucji współtworzących i wspomagających innowacyjne strategie gospodarczego rozwoju terytorialnego.
* Wspieranie partnerstwa kapitału i pracy oraz równorzędne i podmiotowe traktowanie związków zawodowych i przedstawicielstw pracodawców w relacjach z rządem i administracją publiczną.
* Przekształcenie Ministerstwa Gospodarki w centralny ośrodek tworzenia i koordynowania narodowej polityki gospodarczej, jako syntezy potrzeb i oczekiwań polskich podmiotów gospodarczych, organizacji gospodarczych, organizacji pracodawców i pracobiorców, samorządów terytorialnych i instytucji nauki.
* Przekształcenie Ministerstwa Skarbu w centralny organ właścicielski mienia państwowego, który skupi w swoim ręku zarządzanie właścicielskie. Ministerstwo będzie obsadzać przedstawicieli Skarbu Państwa wyłącznie spośród osób wyselekcjonowanych przez sejmową komisję skarbu i zatwierdzonych imiennie przez Sejm. Wyłącznie do nich będzie należał wybór kierownictw podmiotów z udziałem Skarbu Państwo.
* Przekształcenie Prokuratorii Generalnej w instytucję prawnego nadzoru i kontroli gospodarowania mieniem, akcjami i udziałami Skarbu Państwa oraz wyposażenie jej w uprawnienia śledcze, które umożliwią ściganie przez nią wszelkich przestępstw i wykroczeń przeciwko Skarbowi Państwa dokonanych w ciągu ostatnich 30 lat.
* Wsparcie rozwoju sektora małych i średnich przedsiębiorstw poprzez:
** zmniejszenie podatku CIT z obecnych 19% do poziomu 10%,
** zmianie podstawy naliczania składki ZUS z poziomu średniej płacy krajowej do poziomu średniej płacy w tym sektorze,
** uruchomienie przez Narodowy Bank Polski dla tego sektora specjalnej linii kredytowej o niskim oprocentowaniu średniorocznym.
** powołanie dla tego sektora instytucji państwowego faktoringu, który przejmie płatności za przeterminowane faktury i będzie je następnie odzyskiwać poprzez urzędy skarbowe.
* Wyrównanie obciążeń finansowych pomiędzy podmiotami krajowymi i zagranicznymi oraz pomiędzy poszczególnymi sektorami gospodarki i finansów, a także uszczelnienie i uproszczenie system podatkowego.
* Dodatkowe opodatkowanie tych zysków firm w gospodarce i finansach, które wynikają z ich monopolistycznych i oligopolistycznych pozycji rynkowych, co dotyczyć będzie przede wszystkim banków i firm ubezpieczeniowych oraz operatorów telekomunikacyjnych.
* Wprowadzenie nowego podatku od transakcji giełdowych, w celu opodatkowania dochodów ze spekulacji finansowych.
* Opodatkowane podatkiem obrotowym sklepów wielkopowierzchniowych, w sposób uniemożliwiającym im unikanie płacenia podatków, co wyrówna szanse konkurencyjne dla handlu średnio- i małopowierzchniowego.
* Obniżanie podatków wobec dużych i wielkich firm które inwestują, szczególnie w swoją innowacyjność, co dotyczyć będzie firm tak krajowych, jak i zagranicznych.
* Obniżanie kosztów życia obywateli poprzez kontrolę i obniżanie cen zmonopolizowanych i quasimonopolistycznych publicznych usług transportowych, dostaw energii, gazu, ciepła i wody oraz wynajmu mieszkań.
* Wprowadzenie bezwzględnych okresów przedawnienia długów, bez możliwości ich przerywania; pomiędzy przedsiębiorstwami z tytułu działalności gospodarczej okresu 3 lat, w wypadku długów obywateli i firm w stosunku do banków, instytucji finansowych, urzędów skarbowych i zakładów ubezpieczeń społecznych okresu 5 lat, w przypadku długów pomiędzy obywatelami okresu 10 lat.
Wysoka jakość wychowania, edukacji, kształcenia i nauki
* Podniesienie poziomu wymagań edukacyjnych i wychowawczych na wszystkich szczeblach oświaty.
* Likwidacja gimnazjów i centralizacja szkolnictwa ponadpodstawowego poprzez podporządkowanie go wojewodom i kuratoriom wojewódzkim.
* Reorientacja szkolnictwa zawodowego na praktyczne kształcenie, z szeroko rozbudowanymi praktykami zawodowymi uczniów w przedsiębiorstwach, firmach, warsztatach i instytucjach.
* Reorganizacja państwowego szkolnictwa wyższego dla dostosowania kształcenia do potrzeb rozwoju innowacyjnej gospodarki i ścisłej współpracy sektora nauki z przedsiębiorstwami, firmami i instytucjami.
Demograficzny wyż i zahamowanie emigracji
* Wprowadzenie prorodzinnego systemu podatkowego, ze znaczącymi ulgami na dzieci, a w szczególności dla rodzin z dwójką i trójką dzieci oraz rodzin wielodzietnych.
* Rozszerzenie pomocy finansowej państwa dla rodzin wychowujących dzieci w trudnych warunkach materialnych.
* Zmiany prawa dla uniemożliwienia odbierania przez sądy rodzicom ich dzieci z tytułu trudnych warunków materialnych rodzin.
* Wycofanie przepisu prawnego umożliwiającego odbieranie dzieci rodzicom przez urzędników samorządowych.
* Uruchomienie rządowego programu wsparcia finansowego dla samorządów w tworzeniu nowych żłóbków i przedszkoli.
* Udział państwa w kosztach budowy tanich mieszkań spółdzielczych, lokatorskich i komunalnych dla młodych małżeństw.
* Ograniczenie możliwości zawierania umów-zleceń i umów o dzieło oraz zatrudniania pracowników na czas określony, dla stabilizacji zawodowej pracowników i ich rodzin.
* Deregulacja zawodów, dla umożliwienia skuteczności konkurowania zdolnościami i kwalifikacjami wchodzącym na rynek pracy rocznikom młodych ludzi.
* Cofnięcie decyzji o podwyższeniu wieku emerytalnego.
* Zwiększenia finansowania ochrony zdrowia dla radykalnego poprawienia jej jakości.
Bezpieczeństwo państwa narodowego
* Wzmocnienie militarnych zdolności defensywnych, w tym szybka budowa wojsk obrony wewnętrznej, wzorowanych na tradycjach Armii Krajowej.
* Rozbudowa stałej i ścisłej współpracy tak politycznej, jak i gospodarczej w skali Europy Środkowo-Wschodniej, zarówno z krajami unijnymi, jak i pozaunijnymi, w celu rozpoczęcia tworzenie nowego obszaru integracji międzynarodowej.
** Stała i ścisła współpraca polityczna i gospodarcza z unijnymi krajami środkowoeuropejskimi; Litwą, Łotwą, Estonią, Czechami, Słowacją, Węgrami, Bułgarią, Rumunią, Chorwacją i Słowenią, w tym w szczególności w strukturach politycznych Unii Europejskiej.
** Stała i ścisła współpraca gospodarcza i polityczna z unijnymi krajami środkowoeuropejskimi i krajami pozaunijnymi, czyli Ukrainą, Mołdawią, Gruzją, Serbią, Bośnią i Hercegowiną, Macedonią i Czarnogórą, dla rozpoczęcia tworzenia nowego obszaru środkowoeuropejskiej integracji gospodarczej i politycznej w postaci Unii Międzymorza.
* Wzmacnianie demokratycznych mechanizmów funkcjonowania Unii Europejskiej, których podstawą są decyzje unijnych państw narodowych, w tym w szczególności przeciwstawienie się dalszej marginalizacji roli Rady, czyli szczytów państw Unii.
* Polityka przeciwstawiania się wzmacnianiu politycznej roli Komisji Europejskiej i Parlamentu Europejskiego kosztem Rady i przekształcania struktur politycznych UE w narzędzia niemieckiej i niemiecko-francuskiej hegemonii politycznej.
* Poparcie dla integralności terytorialnej Ukrainy w konflikcie z Federacją Rosyjską i neutralność wobec wewnątrz ukraińskiego konfliktu militarno-politycznego.
* Zdystansowana polityka równoprawności i wzajemnej adekwatności w stosunkach z Federacją Rosyjską, wraz ze stałą presją na rozwiązanie spornych kwestii przeszłości.
* Polityka równoprawnej współpracy ze Stanami Zjednoczonymi, jako kluczowego członka NATO i ważnego elementu bezpieczeństwa narodowego Polski.
7 września 2015
Tekst dla: „Opinia Ruchu Niepodległościowego”, kwartalnik Ośrodka Myśli Niepodległościowej Instytutu Historycznego NN im. Andrzeja Ostoi-Owsianego w Warszawie
- Początek rozpadu „układu okrągłego stołu” - 5 stycznia 2024
- Prawo Duveregera, czyli dlaczego Jarosław Kaczyński musiał przegrać te wybory - 31 października 2023
- Fasadowa demokracja i jej propaganda oraz ideologia - 13 stycznia 2023
- Inflacja, polityka i neoliberalna ekonomia - 8 września 2022
- Ktoś musi zacząć - 11 lipca 2022
- Koniec Europy jaką znamy - 8 czerwca 2022
- Prawo małych i średnich państw narodowych do suwerennego istnienia - 4 maja 2022
- Totalitarne oblicza neoliberalnych demokracji - 2 lutego 2022
- O fasadowej demokracji - 17 października 2021
- O tożsamości narodowej polskich polityków – w odpowiedzi redakcji „Do Rzeczy” - 31 lipca 2021
Podstawą programu powinna być likwidacja przymusu podatku ZUS i likwidacja podatku dochodowego, zastąpić go podatkiem obrotowym i od kapitału. Ujednolicić vat – jedna stawka na wszystko. Należy wprowadzić do konstytucji zakaz zadłużania państwa (przyszłym pokoleń). Kolejna sprawa wprowadzenie emerytury obywatelskiej. Nie ma nic o ograniczeniu biurokracji do konkretnych rozmiarów poprzez sztywne wydatki gminne np: 1 proc. wydatków gminnych na pensje urzędników.
NIE MA PODSTAW !!!!!!!!!!!!! Niech pan w końcu zrozumie, że wrogiem Polski był i zawsze będzie socjalizm, system ten zawsze prowadzi Polskę do upadku, natomiast im więcej wolności tym Polska szybciej się rozwija. Dajmy Polakom wolność i osiągniemy rozwój w każdej dziedzinie. Dając tylko socjalizm zniszczy Pan wszystko i znowu będzie upokorzenie i dno.
Z naukowego punktu widzenia program-katastrofa:
● populistyczny (miłe hasełka bez jakiegokolwiek uprawdopodobnienia sposobu jego realizacji w sytuacji, gdy wszyscy to samo obiecywali i wszyscy tak samo „polegli” na realizacji);
● wewnętrznie sprzeczny („Odbiurokratyzowanie państwa wraz z redukcją zatrudnienia administracji publicznej.” vs. cały program gospodarczy oznaczający konieczność wydawania ogromnej liczby nowych ustaw, nowych regulacji, tworzenia nowych urzędów i zatrudniania tysięcy nowych urzędników);
● no a program gospodarczy to już prawdziwy cymes — kompletne popłuczyny po centralnym sterowaniu i mentalności PRL/wyrosłej z PRL „Solidarności”. Niemal co punkt, to katastrofa — oświecony socjalizm, ale za to narodowy (kiedy wie się, jak taki „program” wygląda w praktyce — kupa zdrowego śmiechu [bo póki co z cudzego nieszczęścia]). Naprawdę nie mieliście tam nikogo z praktyką w gospodarce poza teoretykami socjalizmu?
Próby realizacji powyższej polityki gospodarczej w praktyce zawsze kończyły się ruiną, finansowym bankructwem i koniecznością zgody na późniejszą bolesna terapię wstrząsową po populistach… (przy oskarżeniach przez tychże populistów o nieuniknione skutki uboczne terapii katastrofy, do której sami doprowadzili — vide: PZPR-SLD).
Żeby nie było, że krytyka wprawdzie zasłużona, ale mało konkretna: w tak krótkim programie SIEDEM razy pada o wspieraniu innowacyjności.
No to proszę podać CHOĆ JEDEN w całej historii ludzkości kompleksowy program państwowego, biurokratycznego wspierania innowacyjności przez urzędników, który się udał, tzn. zyski dla gospodarki były wyższe, niż koszty.
Chyba nietrudne zadanie? Tylko jeden — pokazać jak urzędnicy skutecznie wspierają innowacyjność, czyli coś, na czym się znają jak barany na galaktykach…
Tak właściwie to poza JOW-ami w których miejscach program różni się od PiS-u?
„ja!”
Nie podałeś Pan żadnego argumentu, za to tylko epitety, więc nie mam z czym polemizować. To oczywiście moja własna strategia. Myślę, że większość z Was jest mocno zindoktrynizowana ideologią kultury śmieci zwanej neoliberalizmem, tak ekonomicznym, jak i etycznym.
Co do przykładów to z historii polecam Czteroletni Plan Inwestycyjny Eugeniusza Kwiatkowskiego z 1936 roku, a ze współczesności politykę innowacyjną rządów Finlandii ostatnich 20 lat.
Wojciech Błasiak
„ja?”
Zapomniałem dodać, że nie znam programu PiS, a tylko poszczególne punkty znane z mediów. Otóż PiS w tych punktach zrobił kalkę z polityki rządów Fideszu i Orbana na Węgrzech, łącznie z wysokością stawek podatków obrotowych od sklepów wielkopowierzchniowych. Tymczasem filozofia ekonomiczna Orbana to było coś o wiele więcej i ja z niej skorzystałem również w mojej strategii: wyrównanie warunków konkurencji z zagranicznymi molochami dla firm węgierskich i ochrona własnych obywateli przez ekonomicznym drenażem wszelkich monopoli i quasimonopoli.
Wojciech Błasiak
…. niestety Pan podpisujący się jako JA ma rację. To program PIS, czyli socjalizm + elementy narodowe. To niestety prosta droga do katastrofy ekonomicznej kraju. Ruch JOW nie powinien kojarzyć się z socjalizmem, czyli systemem gwarantującym nam niedorozwój w dosłownie każdej dziedzinie (z wyjątkiem ilości urzędników na mieszkańca).
Uważam, że te kierunki są ogólnie zrozumiałe i aprobowane.
Ze swej strony chciałbym poruszyć sytuację lasów skarbu państwa, najczęściej zwanych Lasami Państwowymi. Uważam że z racji ich obszaru oraz potencjału ich status powinien być ujęty w ww założeniach.
Dotychczas Lasy zaspakajały potrzeby gospodarcze Polków i Polski. Od 1989 roku nowa Ustawa o lasach nadała im status administracji państwowej a działalność gospodarczą została ograniczona i zredukowana.
Wymyślono ekologistyczne hasła jak zrównoważony rozwój, bioróżnorodność które dają możliwość rozwoju pseudoekologicznym grupom nacisku zamieniając 50% zasobów leśnych kraju w truchło.
Dotychczas (do 1989 r.) istniało wyraźne rozdzielenie lasów gospodarczych od lasów ochronnych objętych „patronatem” środowisk ekologicznych. Konserwatorska ochrona i monitoring był domeną parków narodowych. Skończyło się to po 1989 r, i napór ekologistycznej ideologi przeniknął przez centralę MŚ do Dyrekcji Generalnej Lasów Państwowych. Wynik tych działań jest taki, że dziś marnotrawstwo zasobów leśnych państwa jest na takim samym poziomie jak i korzyści z użytkowania. To tak, jakby co drugi wyprodukowany w fabryce gwóźdź przeznaczać nie na sprzedaż i powiększenie dobrobytu Polaków lecz na zgnicie.
Warto wspomnieć przy okazji, że sama Dyrekcja Generalna LP współfinansuje organizację, która na sztandarach niesie hasła reprywatyzacji lasów. Jak wiadomo, proces ten nie zatrzymałby się na granicach przedwojennej Polski. Zidiocenie klasy politycznej i zarządczej nie jest niestety niczym ograniczone.
Na przełomie 1989 i 1990 napisałem pracę podyplomową o potrzebie restrykturyzacji organizacji Lasów Państwowych w kierunku decentralizacji struktury i zarządu. Solidarność ją zwróciła a ja zostałem bez pracy.
Zbliżał się XXI wiek a struktura była XIX wieczna. Dziś jeszcze bardziej się cofnęła. Władze, mainstream i Solidarność przyjęły rozwiązania nie tyle korzystne dla Polaków i Państwa, lecz dla leśnej korporacji i budowy silnej centrali ideologiczno-politycznej. Słabość i bylejakość tych rozwiązań widać po wciąż odnawiających się kryzysach, szykanowaniu społeczeństwa prywatyzacją, nakładanymi nielegalnie kontrybucjami czy wręcz ręcznym sterowaniem np.: na obszarach Puszczy Białowieskiej – z naruszeniem nie tylko prawa, lecz zwykłej ludzkiej uczciwości i empatii dla mieszkających tam ludzi.
Byłem w roku 2011 autorem idei zapisania w Konstytucji gwarancji publicznej własności Lasów Państwowych. Później niestety zamieniło się to w legislacyjną farsę wygenerowaną przez PSL (co raczej nie przeszkadzało pozostałym poliklikom)
Zmian wymagają nie tylko przepisy o lasach. Całość systemu ochrony środowiska wymaga naprawy, gdyż przez ponad dwie dekady funkcjonowania Ministerstwa Środowiska nie naprawiono zanieczyszczenia wód, powietrza (zanieczyszczenie i zapylenie), nie rozwiązano spraw z recyklingiem, śmiećmi, etc. Wydając przez te lata ogromne sumy pieniędzy!
Ogromne nakłady są kierowane nie na konkretne rozwiązania lecz programy monitorawania i utrzymywania stowarzyszeń ekologicznych.
Istotnym wydaje się walka z dzisiejszą formą funkcjonowania biurokracji i administracji. Trzeba zdać sobie sprawę, że sprawna administracja jest niezbędna dla dobrego funkcjonowania kraju. Wszelkie zmiany muszą być związane z odwróceniem dotychczas funkcjonujących zasad i idei działania biurokracji. Dziś działa ona na zasadzie „negatywnej” , czyli wyszukiwania przy podejmowaniu decyzji administracyjnych elementów prawa, które ograniczają pozytywne załatwienie sprawy. I ten sposób działania administracji jest nagradzany. By państwo funkcjonowało sprawnie, by ludzie utożsamiali się ze swoim państwem, administracji musi porzucić raz na zawsze model bizantyjski. Należy zakończyć gadanie o służebnej roli urzędnika. Urzędnik powinien być rozliczany za pozytywne załatwianie sprawy, za poszukiwanie rozwiązań pozytywnych, podobnie jak osoby kontrolujące urzędnika. Takie podejście wymusi tworzenie dobrych rozwiązań prawnych i wpłynie pozytywnie na stabilizację państwa w kierunku jego rozwoju.
I na koniec pragnę przypomnieć, że póki żył profesor Jarzy Przystawa witryna ta była otwarta na różnorakie dyskusje. Dziś niestety jest zamknięta, co każe zastanawiać się nad samą wartością ludzi stowarzyszenia na rzecz JOW ?
Bardzo słuszny jest postulat ważności referendum niezależnie od frekwencji. Nieobecni nie mają racji. Coraz bardziej nurtuje mnie myśl, że automatyzm przyznania praw wyborczych jest dzisiaj nieporozumieniem. Prawo wyborcze powinien mieć obywatel w wieku min 21 lat oraz mający zdany egzamin z zasad funkcjonowania państwa od poziomu sołtysa do prezydenta, w tym znajomość ordynacji wyborczej na wszystkich szczeblach. Taki certyfikat obywatelski eliminowałby osobników o poziomie intelektualnym bliżej zera. Skoro nie potrafi samodzielnie wypełnić druku na poczcie to jaką wartość ma jego głos w wyborach? Jeśli do prowadzenia traktora trzeba mieć zezwolenie to chyba do decydowania o losach państwa tym bardziej? Wiem, że to nie jest myślenie poprawne, ale przeraża mnie bezmiar niewiedzy i głupoty społecznej, którą skutecznie wykorzystują profesjonalne ośrodki manipulacji rządowej i partyjnej.
Jutro sensacje Franka Dolasa: Ludzie ,ludzie zwariowałem ….. (scena bazarowa),
czyli PO vs.PIS
Żródło Fakty po faktach (dzisiaj)
Najpierw należy wprowadzić demokrację w miejsce mafiokracji. Gdy już będzie demokracja to obywatele oddolnie za pomocą swoich przedstawicieli będą układali program dla Polski. Przedstawianie teraz programu jest przedwczesne i powoduje niepotrzebne dyskusje i podziały, a powinniśmy być zjednoczeni w walce z wszystkimi mafiokratami.
Potwierdzam. Ja w puncie pierwszym i drugim (demokracja i republikanizm) widziałem się w 100% w gronie wolnych Polaków, ale już w punkcie trzecim („Odbudowa suwerenności ekonomicznej państwa”) całkowicie odpadłem i się zdyskwalifikowałem z grona wolnych Polaków. Tak się składa, że jestem zwolennikiem pogłębiania integracji europejskiej w tym wejścia Polski do strefy Euro.
Tak więc nie mam co tutaj szukać. Poszukam sobie innej republikańskiej organizacji dla zniewolonych Polaków.
Praktycznie zakończono rejestrację komitetów wyborczych.
Można porównać z 2011 , szczególnie zwrócić uwagę na
wzrost i rozdrobnienie (komitety wyborców). Hasła społeczny,bezpartyjny,niezależni itd.
Każdy chce naprawiać Polskę własnym sposobem.Zawrót głowy dla decyzji wyborców.
Czy partyjne „żelazne elektoraty” mogą mieć powód do zadowolenia?
Pewnie po 15 września,Ci bardziej świadomi wyborcy zaczną podejmować decyzje.
Ciekawe jak będzie z podpisami. Na razie tydzień przed zamknięciem przyjęć wygląda to bardzo kiepściutko. Jakaś partia „razem” się nieco wyróżnia. Jest chyba jedna lista Kukiza. Partie koncesjonowane z pewnością sobie podpisy załatwią, ale inne mogą mieć spore trudności. Zniechęcenie społeczeństwa do państwa może też się odzwierciedlać w niechęci do parafowania jakiś list. Niestety z tego frontu nowe siły się jakoś nie chwalą. Nawet się zastanawiam czy to nie jakaś taktyka. Jak wszyscy rzucą listy w ostatnim dniu to myślę, że sędziowie nie są w stanie porządnie sprawdzić wiarygodności tych list i podpisów.