Dzisiejszym odcinkiem Akademii JOW rozpoczynamy nowy cykl, w którym będziemy prezentować pokrótce jak wyglądają wybory parlamentarne w różnych demokracjach świata. W pierwszym odcinku przyjrzymy się Wielkiej Brytanii, która według nas posiada najlepszy system wyborczy – oparty na głosowaniu w jednomandatowych okręgach wyborczych i powszechnym biernym prawie wyborczym.
Kadencja Izby Gmin trwa maksymalnie 5 lat, lecz partia rządząca w dowolnym momencie (czyt.: najdogodniejszym dla siebie) może zaproponować monarsze rozwiązanie pierwszej izby parlamentu, a ten – zgodnie ze zwyczajem konstytucyjnym – rozwiązuje ją, tym samym doprowadzając do wyborów. Powszechne wybory do Izby Gmin odbywają się według ordynacji większościowej (większość względna – kandydat z największą liczbą głosów wygrywa) w jednomandatowych okręgach wyborczych. W ostatnich wyborach Wielka Brytania podzielona była na 650 takich okręgów (o 4 więcej niż podczas poprzedniej elekcji). Aby zagłosować należy mieć ukończone 18 lat, zaś żeby starać się o mandat – 21. By kandydować do Izby Gmin nie trzeba być członkiem żadnej partii politycznej, wystarczy zebrać 10 podpisów mieszkańców swojego okręgu wyborczego i wpłacić kaucję w wysokości 500 funtów szterlingów, która jest zwracana, gdy kandydat zbierze ponad 5% głosów w swoim okręgu.
W ostatnich wyborach, przeprowadzonych 6 maja 2010 roku, do Izby Gmin dostało się 10 różnych partii politycznych oraz jeden poseł niezrzeszony.
Na podstawie: W. Żebrowski, Współczesne systemy polityczne. Zarys teorii i praktyka w wybranych państwach świata. Wyd. Olsztyńska Szkoła Wyższa im. Józefa Rusickiego, Olsztyn 2005.
- Artykuł prof. Tomasza J. Kaźmierskiego w „Rzeczpospolitej” - 11 października 2018
- Listopadowa Konferencja Ruchu JOW we Wrocławiu - 5 października 2018
- Apel Ruchu JOW do Prezydenta RP Andrzeja Dudy - 7 sierpnia 2018
- Uroczystości pogrzebowe ks. Jana Kurdybelskiego - 8 lipca 2018
- Apel Uczestników Walnego Zgromadzenia do Prezydenta RP Andrzeja Dudy - 18 marca 2018
- Artykuł dr. hab. Zdzisława Ilskiego w roczniku naukowym „Filo – Sofija” - 12 marca 2018
- Artykuł dra hab. Zdzisława Ilskiego w „Studiach Wyborczych” - 24 lutego 2018
- Walne Zgromadzenie Stowarzyszenia JOW – Wrocław, 17.03.2018 - 9 lutego 2018
- Spotkanie regionalne na temat sytemu wyborczego w Opolu – 15.12.2017 - 12 grudnia 2017
- Prof. Antoni Z. Kamiński: „Ordynacja wyborcza PiS przypomina czasy Gierka” - 20 listopada 2017
Jeżeli chce się wyciądnąc wnioski z niemiłego doświadczenia, polegającego na wybraniu nielubianego kandydata, spowodowanego wzajemnym „wycięciem się” popularnych przeciwników, to jest logiczne, żeby przed następnymi wyborami ci popularni przeciwnicy porozumieli się; który z nich, zgłosi swoją kandydaturę, jako jedyny z porozumiewających się. Możliwośc korzystania z takiej szansy, służącej pokonywaniu przeciwników skutkuje integracją środowisk o zbliżonych poglądach, co jest niewątpliwą zaletą systemu JOW.
Hmm, w sumie i tak lepiej niz w Polsce, ale z chetnie widzialbym system, ktory jest tak zaprojektowany, ze radzi sobie z problemem selekcji negatywnej. Chodzi o to, ze jesli jest kandydat super nielubiany (ale majacy swoja grupke wielbicieli) i ma sporo popularnych przeciwnikow, to moze wygrac, jesli glosy popierajace przeciwnikow rozloza sie ponizej jego glosow (w Polsce to przerabialismy).
Nie jest w ogóle konieczne uzyskanie 50% głosów, wystarczy tzw. większość względna, czyli o jeden głos więcej niż kandydat z drugim wynikiem.
A czy jest II tura, np. wtedy kiedy nikt nie uzyskal 50% glosow?